Artikel 1 van de Grondwet van Nederland

Art1logo_3
Artikel 1 van de Grondwet van Nederland

Pim Fortuyn heeft eens in een geruchtmakend interview gezegd dat hij 'voor afschaffing [was] van dat rare grondwetsartikel: gij zult niet discrimineren.' In wat daarna volgt blijkt duidelijk dat hij daar­mee bedoelt 'bekritiseren.' Van hem mocht een imam bijvoorbeeld vertellen dat zijn - homoseksuele - levenswandel verwerpelijk was. La­ten we eens nagaan of hij gelijk had. Artikel 1 luidt:

'Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behan­deld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertui­ging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.'

Wat betekent 'discriminatie'? De van Dale (1984) geeft als eerste betekenis: 'verwerpende onderscheiding, achterstelling, negatieve beoordeling en behandeling van iets of iemand op grond van niet ter zake doende kenmerken.' (cursief van RM) Dit is de klassieke definitie.

Hierdoor wordt meteen duidelijk dat we personen van een ander ras (huidskleur) inderdaad niet mogen discrimineren. Die huidskleur doet niet ter zake. 'Ras' moet erbij staan ook wegens het verleden. Joden werden door de Duitse nationaal-socialisten op grond van ras, van genetische herkomst, vermoord en zwarten werden achter­gesteld in de VS en elders.

Maar waarom staan gods­dienst, levensovertuiging en politieke gezindheid erbij? De onderdelen van die categorieën kunnen veel relevan­te verschillen vertonen. Nationaal-socialisme en commu­nisme zijn behalve politie­ke gezind­heden ook levensover­tuigingen. Mogen we die moordzuch­tige, op de aarde gerichte heilsle­ren ook niet discrimi­ne­ren in de zin van verwerpen? Maar neo-nazi's worden voortdu­rend veroordeeld en ieder­een, ik ook als ze werkelijk neo-nazi zijn, is het daarmee eens.

'Discriminatie' heeft geleidelijk aan een tweede, ruimere bete­kenis gekregen. Wanneer je je verzet tegen de islam, krijg je te horen dat je een godsdienst niet mag discrimineren, ook al heb je relevante, ongunstige kenmerken van die godsdienst genoemd. Dit hangt samen met het multiculturele idee dat alle godsdiensten evenwaar­dig zijn, een waanidee maar met grote invloed en gevol­gen.

Als het om discriminatie gaat, is een baan al of niet krijgen belangrijk. Mag de werkge­ver een sollicitant dan niet discrimineren? Mag de Wiardi Beckman Stichting van de PvdA niet tegen een sollicitant zeggen: 'u bent niet links ge­noeg om voor ons te kunnen werken'? Natuurlijk wel, want of die links genoeg is, is relevant voor het werk dat hij/zij te verrichten krijgt.

Het blijft vreemd dat in artikel 1 naast ras ook politieke gezind­heid, gods­dienst en levens­overtuiging vermeld worden. Nu zou men terug kunnen grijpen op de overwegingen die inder­tijd tot de tekst van dat artikel geleid hebben, maar dat heeft geen zin omdat het duidelijk is dat veel mensen, onder wie Fortuyn, het opvatten als het verbod om rele­vante verschillen te bekritise­ren. En dat is heel begrij­pelijk, want de tekst geeft er ruim­schoots aanleiding toe. Wat de opstel­lers er ook mee be­doeld hebben, ze hebben iets dubbelzin­nigs op papier gezet.

(Maar de communisten van die tijd konden jubelen. Zij mochten nu niet meer door de BVD in de gaten worden gehouden en niet meer geweigerd voor een overheidsbaan.)

Het is niet in te zien wat de zin is van het opnemen van catego­rieën waarvan de onderdelen op zo veel relevante punten verschillen en vermoedelijk daarom is men het verbod om tussen de leden van die categorieën te discrimi­neren gaan opvatten als het verbod om ze te bekritiseren. Maar dit doet men dan op willekeurige wijze want ieder wil blijven bekriti­seren wat hem niet bevalt. Multicultureel links wil zijn cliëntèle niet bekriti­seerd zien, in het bijzonder de islam van de moslims, maar discrimi­neert en demoni­seert zelfs politici die op de nadelen van de ortho­doxe islam wijzen.

Pim Fortuyn had deels gelijk, want in de praktijk wordt het artikel mis­bruikt, een misbruik echter waartoe de tekst aanleiding geeft. De tweede zin ervan zou moeten luiden dat discrimi­na­tie op grond van ras of geslacht niet is toegestaan. Punt uit.

Maar Fortuyn vergat om te zeggen dat discriminatie op grond van ras verboden moet blijven. Dit gaf politicus Thom de Graaf van D66 de kans om Anne Frank van stal te halen en tegen hem aan te voeren, hoewel hij kon weten dat Fortuyn zich nooit voor rassen­discrimina­tie had uitgelaten. Ik besprak dit al in Vermoord en ver­bannen. Na analyse van dit merkwaardige artikel 1 ben ik van mening dat het niet onbegrijpelijk is dat De Graaf dit deed, maar het blijft fout.

Artikel 1 werkt ook de door mij eerder besproken leugen van Ed van Thijn en anderen in de hand dat kritiek op een niet aan ras gebonden religie als de islam racisme is.

In Vermoord en verbannen ging ik al in op artikel 137 van het Wetboek van Strafrecht (WvS), een uitwerking van artikel 1 van de Grond­wet, die nodig was omdat de rechter in Nederland niet aan de hand van de Grondwet toetst. Artikel 137, met name 137e, zou, zoals socio­loog/histori­cus Erik van Ree eerder in De Groene betoog­de, als het door de rechters stringent werd toegepast, elk principieel debat over godsdienst en andere waarden onmogelijk maken.ii Het begin van 137e luidt:

'Hij die, anders dan ten behoeve van zakelijke berichtgeving: een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijker­wijs moet vermoeden, voor een groep mensen wegens hun ras, hun gods­dienst of levensovertuiging () beledigend is () wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.' (cursief van RM)

Ook hier weer het gelijk opgaan van ras met godsdienst en levens­overtuiging. Dit artikel deugt niet omdat het discriminatie en beledi­ging van groepen wegens godsdienst of levensovertuiging straf­baar stelt, waarbij die groepen zelf kunnen bepalen wat voor hen beledi­gend is.

Volgens deze wet zou de protestantse premier J.P. Balke­nen­de, indien aangeklaagd, per se veroordeeld moeten worden tot de volle maat, een gevange­nisstraf van zes maan­den, want onlangs zei hij dat 'je' - dat was vroeger 'men', het is alge­meen - zonder geloof niet kunt functio­neren. Dit was een dodelij­ke belediging van alle niet-gelovi­gen: die zijn vol­gens de Balk allemaal knoeiers. Maar zulke domme overtui­gingen moeten uitgedragen kunnen worden, en bestreden.

Zo zou ook elke kritiek op het com­munis­me, fascis­me of het islamis­me gesmoord kunnen wor­den. Rechtzin­ni­ge mos­lims vinden elke kritiek, ook de geringste, op de islam of de Profeet per definitie beledigend. Nu zullen rechters aanklachten van fascis­ten of neo-nazi's natuurlijk nooit honore­ren. Gelukkig geven ze klagers van andere groepen tot nu toe ook niet vaak gelijk als de vrijheid van meningsui­ting in het geding is. Een bekende uitzon­dering is dat Hans Janmaat van de Centrum-demo­cra­ten twee­maal werd veroor­deeld, voor de uitspraak dat Nederland vol is en die over het willen afschaf­fen van de multiculturele samenleving, wat politieke, te bediscussiëren uitspraken zijn.

Maar artikel 137 van het WvS is dus voor een deel even verwer­pelijk als een deel van artikel 1 van de Grondwet. Rechters zouden daarmee de vrijheid van me­ningsuiting, ook in de Grondwet staan­de, de kop in kunnen druk­ken. Daarmee hebben zij te veel macht. Dat is een idiote, gevaarlijke situatie, die door artikel 1 van de Grondwet mogelijk is ge­maakt.

René Marres

Geen opmerkingen:

Een reactie posten